Hamer studiował film oraz teorię i literaturę na Uniwersytecie w Sztokholmie oraz w tamtejszej szkole filmowej. Jego pierwszym filmem było Eggs, który miał premierę w 1995 roku na Festiwalu w Cannes. Kolejny film Historie Kuchenne, nakręcony w 2003 roku, był norweskim kandydatem do Oscara za najlepszy film zagraniczny. W kwietniu 2004 Hamer rozpoczął zdjęcia do Factotum, filmu opartego na powieści amerykańskiego poety i pisarza Charlesa Bukowskiego. Factotum miało premierę na festiwalu Kosmorama w Trondheim w 2005. 26 listopada na ekranach polskich kin zagości ostatni film twórcy W drodze do domu", oparta na książce Henriksena, opowieść o ludziach, którzy mimo przeszkód mimo przeszkód, próbują odnaleźć drogę do domu na święta.

W DRODZE DO DOMU | Hjem til jul
reż. Bent Hamer, Niemcy/Norwegia/Szwecja 2010, 85'
- seans przedpremierowy

W wigilijny wieczór w małym norweskim miasteczku Skogli kilka osób, mimo przeszkód, próbuje odnaleźć drogę do domu na święta. Różnią się pod względem wieku i charakterów, ale łączy je jedno - chęć powrotu do domu z własnym bagażem życiowych doświadczeń. I choć dom traktowany jest tu symbolicznie - jako ostoja miłości i bezpieczeństwa - to dla wszystkich okazuje się być wartością najcenniejszą.

FAKTOTUM | Factotum
reż. Bent Hamer, USA/Norwegia 2005, 94'

Henry Chinaski to facet, jakim chciałby być każdy mężczyzna. Niepokorny, przystojny, błyskotliwy, uwielbiany przez kobiety i mający szczęście w hazardzie. Jest wolny jak ptak i ma tysiące pomysłów na życie oraz jeden cel nadrzędny - aby zostać pisarzem. Żywiołowa adaptacja prozy Bukowskiego ze świetnymi rolami Matta Dillona i Lili Taylor.

HISTORIE KUCHENNE | Salmer fra kjokkenet
reż. Bent Hamer, Norwegia/Szwecja 2003, 95'

Szwedzka delegacja, uzbrojona w notatniki i diagramy, przyjeżdża do wiejskiego dystryktu Norwegii, z zamiarem zarejestrowania zwyczajów kuchennych tamtejszych kawalerów. Badanie wymaga, by obserwator nie interweniował w życie badanego, a zaledwie zbierał informacje i je zapisywał, nigdy nie rozmawiając ze swym podopiecznym. Jednemu z badaczy przypisany zostaje wyjątkowo oporny farmer, zrzędliwy, stary Isak, który na początku nie chce go nawet wpuścić do domu. Wkrótce jednak naukowiec zajmuje punkt obserwacyjny na drewnianej platformie, absurdalnie zamontowanej w kącie kuchni, z tym, że jak się okazuje, Isak także go obserwuje - przez dziurę w suficie.